Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Smyrnium perfoliatum & Cuscuta epithymum

fotò
fotò
Àpi-fèr(-perfoulia)

Smyrnium perfoliatum

Apiaceae Umbelliferae

Autre noum : Àpi-bouscas.

Noms en français : Maceron de Crète, Maceron perfolié.

Descripcioun :
L'àpi-fèr-perfoulia s'atrovo quasimen qu'en Prouvènço séusouso, aqui trachis dins li prado umido e proche dis oustau. Douno d'èr au coumun àpi-fèr, Smyrnium olusatrum, pamens se recounèis eisa à si fueio qu'embrasson la cambo e si pichot fru (2 à 4 mm) gaire rufa.

Usanço :
Coume pèr soun cousin, l'àpi-fèr, tout se pòu manja dins la planto, cue o crus : la racino e li fueio (blanchido), li flour (chaplado dins l'ensalado o adoubado dins lou vinaigre), li tijo (pelado). Li grano podon remplaça lou pebre. Èi peréu di proun vertuouso, ajudo à la digestioun e à manja, fai pissa, èi bono contro lou mau d'os. Tambèn aquest àpi-fèr èi depuratiéu....

Port : Grando erbo
Taio : 0,3 à 1,5 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Smyrnium
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae

Ordre : Apiales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 4 à 7 cm
Flourido : Printèms

Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto de coustiero
Abriéu à jun

Liò : Prado umido - Escoumbre e proche dis oustau - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Smyrnium perfoliatum L., 1753

fotò
fotò
Péu-de-lin(-de-la-ferigoulo)

Cuscuta epithymum

Convolvulaceae

Àutri noum : Péu-de-lin, Péu-de-damo, Rasco, Barbo-de-mouine, Cuscuto.

Noms en français : Cuscute du Thym, Petite Cuscute.

Descripcioun :
Lou péu-de-lin-de-la-ferigoulo parasito souvènt la farigoulo e àutri Fabaceae (sus la fotò, èi sus l'argelegre). Se recounèis à si long fiéu rouginas, sis enflourejado en grumicelet de 5 à 9 mm e si pichòti flour roso à blanco à pichòti petalo. Li boursèu fan de 1,8 à 2,5 mm.

Usanço :
Li péu-de-lin soun pas acampa au nostre. Caupon un glucoside, la cuscutino, qu'ajudo à caga e à secreta la bilo. La cuscuto de Chino, Cuscuta sinensis, èi vertuouso contro li proublèmo de proustato e d'ourmono encò lis ome o li femo. Se chabis en gelulo dins lou coumèrci. Tant se poudrié que siegue parié pèr li nostre.

Port : Erbo
Taio : 10 à 50 cm
Fueio : ges
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Cuscuta
Famiho : Convolvulaceae


Ordre : Solanales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 1 à 1,4 mm
Flourido : Printèms - Estiéu - Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 2200 m
Aparado : Noun
Jun à óutobre

Liò : Pelouso umido - Tepiero seco - Relarg à jóuinis aubret - Champ
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Cuscuta epithymum (L.) L., 1774

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RR
RR
C
R
RR
C
C
C

Smyrnium perfoliatum & Cuscuta epithymum

ges
ges
ges
RRR
C
RR
ges
ges

Coumpara Àpi-fèr(-perfoulia) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Péu-de-lin(-de-la-ferigoulo) emé uno autro planto

fotò